ตามที่มีข้อมูลในสื่อสังคมออนไลน์เรื่องลูกจ้างที่ทำงานที่บ้าน หลังเลิกงานมีสิทธิปฏิเสธการติดต่อ ไม่รับสายได้ เริ่ม 18 เม.ย. 66 ทางศูนย์ต่อต้านข่าวปลอมได้ดำเนินการตรวจสอบข้อเท็จจริงโดยกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน กระทรวงแรงงาน พบว่าประเด็นดังกล่าวนั้น เป็นข้อมูลจริง
พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (ฉบับที่ 8) พ.ศ. 2566 มาตรา 23/1 ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2566 มีผลบังคับเมื่อพ้น 30 วันนับแต่วันประกาศในราชกิจจานุเบกษา (มีผลบังคับวันที่ 18 เมษายน 2566) กฎหมายฉบับนี้มีเจตนารมณ์เพื่อประโยชน์ในการประกอบกิจการของนายจ้างและเป็นการส่งเสริม คุณภาพชีวิตและการทำงานของลูกจ้าง โดยกำหนดให้นายจ้างและลูกจ้างอาจตกลงให้ลูกจ้างนำงานในทางการที่จ้างไปทำงานนอกสถานประกอบกิจการหรือนอกสำนักงานของนายจ้าง หรือที่พักอาศัยของลูกจ้าง หรือตกลงให้ลูกจ้างทำงาน ผ่านการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในสถานที่ใด ๆ ได้ โดยให้ทำความตกลงเป็นหนังสือหรือข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ที่สามารถเข้าถึงและนำกลับมาใช้ได้โดยความหมายไม่เปลี่ยนแปลง และกำหนดรายละเอียดต่าง ๆ เพื่อให้เกิดความชัดเจน เช่น
1. ช่วงระยะเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดการตกลง
2. ขอบเขตหน้าที่การทำงานของลูกจ้างและการควบคุมหรือกำกับการทำงาน เป็นต้น
อย่างไรก็ตาม ประการสำคัญคือการคุ้มครอง “สิทธิความเป็นส่วนตัวของลูกจ้าง” (Right to disconnect) กฎหมายกำหนดว่า เมื่อสิ้นสุดเวลาทำงานปกติตามที่ตกลงกันลูกจ้างซึ่งทำงานที่บ้านฯ “มีสิทธิปฏิเสธ” ในการติดต่อสื่อสารไม่ว่าในทางใด ๆ กับนายจ้าง หัวหน้างานผู้ควบคุมงาน หรือผู้ตรวจงาน เว้นแต่ลูกจ้างจะได้ให้ความยินยอมโดยทำหนังสือไว้ล่วงหน้าก่อน ซึ่งลูกจ้างที่ทำงานที่บ้านฯ มีสิทธิเช่นเดียวกับลูกจ้างที่ทำงานในสถานประกอบกิจการหรือสำนักงานของนายจ้าง
ทั้งนี้ หากมีข้อสงสัยหรือมีปัญหาด้านแรงงาน สามารถสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่สำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานจังหวัดทุกจังหวัด สำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานกรุงเทพมหานคร พื้นที่ 1 – 10 หรือโทรมาปรึกษาได้ที่ สายด่วน 1506 กด 3 หรือ 1546
