สถานการณ์โรคชิคุนกุนยา หรือโรคไข้ปวดข้อยุงลายในประเทศไทย ข้อมูลตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2568 – 30 กรกฎาคม 2568 พบผู้ป่วยสะสม 735 ราย อัตราป่วย 1.11 ต่อประชากรแสนคน สูงกว่าปีที่ผ่านมาร้อยละ 11.94 โดยเริ่มพบผู้ป่วยสูงกว่าปี 2567 ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ซึ่งจังหวัดที่พบผู้ป่วยสะสมสูงสุด ได้แก่ เชียงใหม่ บึงกาฬ ลำพูน เลย และหนองคาย
โรคชิคุนกุนยา เกิดจากเชื้อไวรัสชิคุนกุนยา ติดต่อผ่านการถูกยุงลายกัด เมื่อยุงลายกัดและดูดเลือดผู้ที่มีเชื้อไวรัสชิคุนกุนยาในกระแสเลือด เชื้อจะเข้าสู่ตัวยุงและเพิ่มปริมาณ จากนั้นเมื่อยุงลายตัวดังกล่าวไปกัดผู้อื่นก็สามารถถ่ายทอดเชื้อไปยังผู้อื่นได้ โดยผู้ที่ถูกกัดจะมีอาการแสดงประมาณ 2 – 4 วันหลังถูกยุงลายกัด อาการส่วนใหญ่ที่พบคือ ไข้สูงลอย ปวดข้อหรือข้ออักเสบหลายข้อ ซึ่งเป็นอาการเด่นของโรค โดยมักเริ่มจากข้อเล็กส่วนปลายก่อน เช่น ข้อนิ้ว ข้อมือ ข้อเท้า มักปวดหลายข้อและเป็นทั้งสองข้างจากนั้นจะปวดลามไปยังข้อที่ใหญ่ขึ้น เช่น ข้อเข่า ข้อศอก ข้อสะโพก หรืออาจปวดข้อกระดูกที่หน้าอก หรือกระดูกสันหลังได้ ในบางรายอาจปวดมากจนเดินไม่ได้และระยะเวลาที่ปวดอาจกินเวลานานเป็นสัปดาห์หรือเป็นเดือน และอาจกลับมาปวดซ้ำ โดยบางรายอาจมีอาการปวดเรื้อรังนาน 3 – 5 ปี นอกจากนี้อาจพบอาการผื่นแดงบริเวณลำตัว แขน และขาเพิ่มเติม อีกทั้งหากผู้ป่วยโรคชิคุนกุนยาติดเชื้อโรคไข้เลือดออกร่วมด้วย อาจมีอาการรุนแรงเพิ่มขึ้นได้
