โลกของเกมออนไลน์ที่เด็ก ๆ มองว่าเป็นพื้นที่แห่งจินตนาการ กลายเป็นที่ซ่อนตัวของอันตรายที่ผู้ใหญ่ไม่ทันสังเกต คำทักทายจากคนแปลกหน้าที่ไม่ได้เข้ามาเพื่อเล่นเกม เด็กหลายคนไม่ทันระวัง เพราะคิดว่า “เพื่อนในเกม” คือคนดีเหมือนตัวละครที่เขาเล่น แต่จริง ๆ แล้ว คนร้ายใช้เกมเป็นโอกาสเข้าสู่ชีวิตของเด็กทีละน้อย
กลุ่มล่อลวงออนไลน์มีวิธีการที่แนบเนียน
– เริ่มจากการคุยเล่นเหมือนเพื่อน
– พาเข้าห้องแชตลับ เพื่อตีสนิท
– ชักชวนให้ส่งภาพหรือคลิปส่วนตัว
– เมื่อได้ข้อมูลแล้วก็เริ่มข่มขู่ บังคับ หรือแบล็กเมล
– นำภาพหรือคลิปที่ได้ ไปขายหรือแชร์ต่อในสื่อออนไลน์
เด็กบางคนไม่กล้าบอกใครเพราะกลัวว่าจะถูกดุ จนต้องตกอยู่ในวงจรความกลัวที่หนักขึ้นเรื่อย ๆ พ่อแม่ควรรู้ทันสัญญาณตั้งแต่เนิ่น ๆ เช่น เด็กเก็บตัว ไม่ยอมให้ดูโทรศัพท์ มีอาการซึมเศร้า หรือใช้เวลาเล่นเกมผิดปกติ หากเห็นความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ไม่ใช่การจับผิด แต่เป็นโอกาสที่จะช่วยให้เด็กปลอดภัยขึ้น
สิ่งสำคัญคือการเปิดพื้นที่ให้ลูก “ได้พูดโดยไม่ถูกตำหนิ” สอนเรื่องความปลอดภัยออนไลน์ ตรวจสอบเกม ห้องแชต และตั้งค่าความเป็นส่วนตัวให้เหมาะสม หากพบว่ามีการข่มขู่หรือล่อลวง ต้องรีบแจ้งความทันที เพื่อหยุดอันตรายไม่ให้ลุกลาม
สังคมเกมออนไลน์สามารถเป็นพื้นที่แห่งความสนุกได้ แต่ต้องมีผู้ใหญ่คอยมองดูอย่างเข้าใจ เพื่อไม่ให้เกมที่ควรเป็นเครื่องมือสร้างพัฒนาการ กลายเป็นกับดักที่พาเด็กไปสู่ความเสี่ยงโดยไม่รู้ตัว
