ข้อมูลจากศูนย์วิจัยเพื่อความปลอดภัยในเด็ก คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี ระบุว่า ในช่วงปี 2546 – 2556 เยาวชนอายุน้อยกว่า 15 ปี มียอดเสียชีวิตสะสมจากการโดยสารรถยนต์ ถึง 14,669 คน เนื่องจากเมื่อเกิดอุบัติเหตุ เด็กจะมีลักษณะการเคลื่อนตัวคล้ายลูกแบดมินตันคือ ‘พุ่งแรง’ ทะลุออกนอกรถได้ง่ายเมื่อเกิดอุบัติเหตุ ขณะที่ระบบยึดเหนี่ยวในรถนั้นออกแบบมาสำหรับผู้ใหญ่และอาจไม่เหมาะกับเด็ก
ดังนั้น ที่นั่งนิรภัยสำหรับเด็ก หรือ คาร์ซีท (Car Seat) เป็นอุปกรณ์เสริมที่จำเป็นในการเดินทางด้วยรถยนต์ ที่ช่วยลดการตายในเด็กปฐมวัยได้กว่า 75 เปอร์เซ็นต์ และสามารถลดการตายในเด็กวัยเรียนกว่า 40% ซึ่งปัจจุบันในหลาย ๆ ประเทศที่มีกฎหมายคุ้มครองสิทธิเด็ก คาร์ซีทจึงเป็นอุปกรณ์ภาคบังคับที่รถยนต์ส่วนบุคคลทุกคันต้องติดตั้ง
ในประเทศไทยเองคาดว่าจะเริ่มบังคับใช้กฎหมายคาร์ซีทหลังประกาศในราชกิจจานุเบกษาภายในปี 2566 โดยใน พ.ร.บ. จราจรทางบก (ฉบับที่ 13) พ.ศ. 2565 ของไทยได้ระบุหลักเกณฑ์ในการใช้คาร์ซีทว่า มาตรา 123 (2) (ข) กำหนดให้ผู้โดยสารที่เป็นเด็กอายุไม่เกิน 6 ปี ต้องจัดให้นั่งในที่นั่งนิรภัยสำหรับเด็ก และในมาตรา 123 (2) (ค) ผู้โดยสารที่มีความสูงไม่เกิน 135 เซนติเมตร ต้องรัดเข็มขัดนิรภัยไว้กับที่นั่งไม่ว่าจะนั่งแถวตอนใดก็ตาม
